Πανεπιστήμιο και βιβλιοθήκη. Δύο χώροι στενά συνδεδεμένοι όπου η σωστή λειτουργία του πρώτου καθορίζετε από την ανάπτυξη του δευτέρου. Ειδικά σε ένα πανεπιστήμιο με αντικείμενο σαν αυτό του Παντείου, η βιβλιοθήκη δεν λειτουργεί απλά ως ένας οργανισμός που μόνο μπορείς να δανειστείς ένα βιβλίο και να το διαβάσεις, αλλά είναι ένας οργανισμός στοιχειοθέτησης της γνώσης που αναπτύσσεται καθημερινά με σκοπό την εύκολη και άμεση χρησιμοποίηση της από τους φοιτητές και τους καθηγητές άλλα και την κοινωνία. Έτσι τα καθήκοντα της βιβλιοθήκης είναι πολύπλευρα: υπάρχει καθημερινά μέριμνα για τη συγκέντρωση υλικού από συγγραφείς, περιοδικά, προπτυχιακές και μεταπτυχιακές εργασίες, ταξινόμηση του υλικού, ηλεκτρονική έκδοση, μετατροπή του για να είναι εύχρηστο στα ΑΜΕΑ (Άτομα με Αναπηρία) κ.ο.κ. Αυτές οι ανάγκες απαιτούνται από τους 13.500 ενεργούς φοιτητές του Παντείου για να μπορούν να αντεπεξέρχονται σε εργασίες εξαμήνου, πτυχιακές, μεταπτυχιακές, προσωπικές μελέτες κτλ, που δυστυχώς ζητούνται επιτακτικά κάθε εξάμηνο από πολλούς καθηγητές με την λογική του «αν θες να περάσεις μάθημα κόψε το κεφάλι σου και κάνε την εργασία για το θέμα που θα σου πω εγώ».
Για όλες, λοιπόν, αυτές τις περισσότερο ή λιγότερο επιτακτικές ανάγκες των 13.500 ενεργών χρηστών έτρεχε ένα προσωπικό 27 ανθρώπων από τους οποίους οι 16 ήταν εργαζόμενοι του Παντείου πανεπιστημίου με λιγότερο ή περισσότερο ανασφαλείς συμβάσεις εργασίας και οι υπόλοιποι 9 εργαζόμενοι, το 1/3 περίπου, πληρωνόντουσαν από ένα κοινοτικό κονδύλι της Ε.Ε. δήθεν για την ανάπτυξη νέων καινοτομιών. Την ίδια στιγμή αυτό το προσωπικό μετά βίας και με ηρωικές προσπάθειες κάλυπτε τις διαρκείς και σταθερές ανάγκες των φοιτητών και γενικότερα της πανεπιστημιακής κοινότητας. Τα κονδύλια όμως η Ε.Ε. τα δίνει πάντα υποκριτικά, πρόσκαιρα και παραπλανητικά με κριτήριο τα συμφέροντα των λίγων και όχι τις ανάγκες των πολλών. Έτσι δεν μπορούσε το κονδύλι αυτό (ΕΠΕΑΕΚ ονόματι) να πληρώνει ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων της Βιβλιοθήκης και έτσι οι διαρκείς ανάγκες καλύπτονταν από μια εφήμερη χρηματοδότηση ανάλόγη της θέλησης της Ε.Ε. και όχι από τον σταθερό προϋπολογισμό του ελληνικού δημοσίου που σύμφωνα με το Άρθρο 16 είναι υποχρεωμένο να καλύπτει τις ανάγκες των Ελληνικών Πανεπιστημίων.Πράγμα που έγινε. Την 1/6/09 το κονδύλι 2 της ΕΕ κόπηκε, αφήνοντας 9 εργαζόμενους στο δρόμο και μια βιβλιοθήκη “γυμνή” απέναντι στους 13.500 φοιτητές που την χρησιμοποιούν. Αυτήν την στιγμή πολλές υπηρεσίες δεν λειτουργούν (ανάπτυξη νέων εκδόσεων, ψηφιακό τμήμα, πληροφοριακό τμήμα, ταξινόμηση νέου υλικού κ.α.) ενώ οι ευθύνες είναι συγκεκριμένες και βαραίνουν κυρίως το Υπουργείο Παιδείας, την τωρινή και την προηγούμενη κυβέρνηση. Για τις ανάγκες της κοινωνίας επικαλούνται την οικονομική κρίση και λένε πως δεν έχουν να δώσουν (ενώ για τις τράπεζες -που αυτές προκάλεσαν την κρίση- έδωσαν 28δις €) υποχρηματοδοτόντας τα πανεπιστήμια, απαξιώνοντας τα και φέρνοντας την ιδιωτική εκπαίδευση των κολεγίων με τα 15.000 ευρώ δίδακτρα το χρόνο από την πίσω πόρτα. Επίσης, ευθύνη έχει η Σύγκλητος του Παντείου που σαν άλλος Πόντιος Πιλάτος πλένει τα χέρια της λέγοντας πως κατανοεί το πρόβλημα άλλα «τι να κάνουμε, έτσι είναι τα πράγματα», χωρίς ποτέ να έχει καταθέσει σοβαρά μια συγκεκριμένη πρόταση στο Υπουργείο που θα απαιτεί το αυτονόητο: ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.
Γι’ αυτό το λόγω απαιτούμε:
· ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΟΥΝ ΣΤΟΝ ΤΑΚΤΙΚΟ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠ. ΠΑΙΔΕΙΑΣ. ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΜΕΣΗΣ ΕΝΤΑΞΗΣ ΤΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΣΕ ΑΥΤΟΝ
· ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ
· ΤΟ 5% ΤΟΥ ΑΕΠ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
· ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΚΛΗΤΟ, ΚΑΤΑΘΕΤΟΝΤΑΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΤΟ ΥΠ. ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΑΠΑΙΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου