Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΛΑΚΕΙΑ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ;

Την Τρίτη 7/9 έγινε στο Πάντειο ΔΣ Φοιτητών όπου αφού αποφασίστηκε το νέο σώμα με βάση τους συσχετισμούς των τελευταίων εκλογών, ήρθε η ώρα να ψηφιστεί Πρόεδρος, Αντιπρόεδρος και Γραμματέας του ΔΣ. Οι πρώτες 2 θέσεις είναι σχεδόν διακοσμητικές όμως όχι η θέση του Γραμματέα αφού αυτός και η παράταξη όπου ανήκει κρατά την σφραγίδα του συλλόγου φοιτητών που επικυρώνει αποφάσεις γενικών συνελεύσεων και ΔΣ.

Την σφραγίδα πέρσι καθώς και άλλες χρονιές την είχε η ΔΑΠ. Αυτό πρακτικά σήμαινε ότι για τις διάφορες αποφάσεις που παίρνονταν και οι οποίες για τον έναν ή τον άλλον λόγο δεν συνέφεραν την ΔΑΠ, η σφραγίδα ξαφνικά εξαφανιζόταν ή ήταν εκτός Παντείου ή την είχε φάει η γάτα του γείτονα κλπ. Μερικές φορές η σφραγίδα δεν εμφανιζόταν απλά και μόνο επειδή η ΔΑΠ επιδείκνυε τον πολιτικό της πολιτισμό που ήταν «έχω αυτοδυναμία, κάνω ότι γουστάρω».

Φέτος όμως η ΔΑΠ δεν έχει την αυτοδυναμία στο ΔΣ (ΔΑΠ:7 ΠΑΣΠ:4 ΠΚΣ:2 ΑΡΕΝ:1 ΕΑΑΚ:1). Αυτό σήμαινε ότι με συνεννόηση των υπόλοιπων δεν θα υπήρχε λόγος να έχει η ΔΑΠ την σφραγίδα του ΔΣ. Το θέμα δεν είναι ιδεολογικό, την σφραγίδα θα μπορούσε να την έχει οποιοσδήποτε αρκεί να εξασφαλιζόταν η δημοκρατικότητα του συλλόγου, πράγμα που δεν εξασφαλίζεται με την ΔΑΠ.

Τη θέση του γραμματέα θέλησε και αυτή τη φορά από την πρώτη στιγμή η ΔΑΠ και μετά εμείς ακριβώς για να μην έχει η ΔΑΠ την σφραγίδα. Θα μπορούσαμε κάλλιστα να στηρίξουμε οποιαδήποτε άλλη αριστερή υποψηφιότητα (το είχαμε κάνει με την ΠΚΣ πέρσι). Όταν έφτασε λοιπόν η ώρα της ψηφοφορίας η ΔΑΠ ψήφισε τον εαυτό της, εμείς τον δικό μας και όλοι οι υπόλοιποι ψήφισαν λευκό (!). Αποτέλεσμα: Η ΔΑΠ για άλλη μια φορά έχει την σφραγίδα. Αφού το πανηγύρισαν δεόντως οι ΔΑΠιτες, έδωσαν χαριστικά το προεδριλίκι στην ΠΑΣΠ και όλοι τώρα μπορούν να είναι ευτυχισμένοι εκτός από αυτούς που θέλουν να δουν τον φοιτητικό σύλλογο ζωντανό.

Μπορούμε να αντιληφθούμε ίσως γιατί η ΠΑΣΠ ψήφισε λευκό: Προτιμά όντας η παράταξη του ΠΑΣΟΚ να έχει έναν ανενεργό σύλλογο που να μην μπορεί να αντιδρά στα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα . Αντιλαμβανόμαστε ότι ο ελιτισμός της ΠΚΣ έχει φτάσει σε τέτοια όρια που να πιστεύει πως όλοι οι άλλοι είναι ίδιοι εκτός από αυτή. Αυτό που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε είναι το λευκό των ΕΑΑΚ.

Για να μην παρεξηγηθούμε, δεν θεωρούμε ότι το ποιος έχει την σφραγίδα καθορίζει αποκλειστικά την δημοκρατικότητα του συλλόγου ή την ενεργητικότητά του. Μάλιστα σε περίοδο κινήματος μπορεί να μην παίζει και κανέναν ρόλο απολύτως. Όμως όταν μπορείς να λύσεις ένα από τα μικρά προβλήματα που συνιστύν ένα μεγαλύτερο γιατί να μην το κάνεις;