Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΙΑΛΕΓΕΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ. ΜΗΝΥΜΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ!

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΙΑΛΕΓΕΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.

ΜΗΝΥΜΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ!

Μετρώντας μία μόλις εβδομάδα από τις εθνικές εκλογές, διαπιστώνουμε ότι το πολιτικό σκηνικό έχει ανατραπεί ριζικά. Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύει ότι η κοινωνία απεγκλωβίστηκε από τα διλλήματα που τόσο καιρό της επέβαλαν ο δικομματισμός και η Τρόικα. Η ψήφος στην αριστερά μεταφράζεται ως αίτημα για ενότητα της αριστεράς, ακύρωση των δανειακών συμβάσεων και των μέτρων λιτότητας που έχουν οδηγήσει αυτά τα δύο χρόνια της εφαρμογής του μνημονίου σε κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση, καθώς επίσης και σε έναν σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα.

Ταυτόχρονα, η ψήφος προτάσσει το δρόμο της συλλογικότητας, του αγώνα, της αντίστασης και της αλληλεγγύης. Σε αυτό συνέβαλαν, όλοι οι αγώνες του προηγούμενου διαστήματος με τις μεγαλειώδεις απεργίες, συγκεντρώσεις, λαϊκές συνελεύσεις και πορείες οι οποίες παρά τη μεγάλη καταστολή που δέχτηκαν ήταν ιδιαίτερα μαζικές και δυναμικές.

Άνοδος της ακροδεξιάς: είσοδος μαχαιροβγαλτών στη Βουλή

Δεν μπορούμε, ωστόσο, να παραλείψουμε το γεγονός της ανόδου της Χρυσής Αυγής, η οποία προβάλλοντας αντισυστημικό προφίλ, υιοθετώντας ένα κράμα εθνικοπατριωτικής και αριστερίστικης φρασεολογίας, προσπαθεί να αρθρώσει αντιμνημονιακό λόγο και συγχρόνως οργανώνει επιθέσεις ενάντια σε μετανάστες και εκτοξεύει απειλές κατά της αριστεράς. Λειτουργώντας ως παρακρατική οργάνωση που συχνά βρίσκεται σε αγαστή συνεργασία με τις αστυνομικές δυνάμεις, αποδεικνύει ότι αποτελεί και η ίδια κομμάτι του συστήματος.

Νίκη του φοιτητικού κινήματος-ανατροπή του Νόμου Διαμαντοπούλου

Μέσα στο συνολικότερο πλαίσιο μνημονιακής πολιτικής που εφάρμοσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, το Υπουργείο Παιδείας επιχείρησε να δώσει το τελειωτικό χτύπημα στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση με το Νόμο Διαμαντοπούλου. Επιχειρήθηκε, έτσι, από το επιτελείο του Υπουργείου, με τη στήριξη των τριών μνημονιακών κομμάτων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ) να εναρμονίσουν τα Πανεπιστήμια στις επιταγές της αγοράς εργασίας. Ο Νόμος 4009 ορίζει τον κατακερματισμό των πτυχίων, την επιβολή διδάκτρων, την κατάργηση των φοιτητικών παροχών (σίτιση, στέγαση, δωρεάν συγγράματακαι φακέλους σημειώσεων), την κατάργηση του ασύλου και του αυτοδιοίκητου και την εισαγωγή μάνατζερ στη διοίκηση του Πανεπιστημίου. Αυτό το μοντέλο εντατικοποίησης και ιδιωτικοποίησης των σπουδών, σκοπό έχει να δημιουργήσει έναν ευέλικτο, φτηνό εργαζόμενο, ο οποίος μη έχοντας ενιαίο γνωστικό αντικείμενο, αδυνατεί να κατοχυώσει συλλογικά τα εργασιακά του δικαιώματα.

Η απάντηση σε αυτόν τον άδικο νόμο, ήταν ένα ηχηρό ΟΧΙ από την πλευρά της πανεπιστημιακής κοινότητας, η οποία από την αρχή του ακαδημαϊκού έτους αντιστάθηκε με συνελεύσεις, καταλήψεις και αγώνες διαρκείας. Ο πυλώνας της εφαρμογής του Νόμου, τα Συμβούλια Διοίκησης, δεν κατάφεραν να συγκροτηθούν στην συντριπτική πλειοψηφία των ιδρυμάτων.

Το PSI “κουρεύει” το Πάντειο

Με το PSI και το κούρεμα των ομολόγων χάθηκαν 120 εκατομμύρια ευρώ, που είχαν σε καταθέσεις 17 Πανεπιστήμια της χώρας για τις λειτουργικές τους ανάγκες. Συγκεκριμένα, το Πάντειο έχασε τα 13 από τα 17 εκατομμύρια ευρώ των αποθεματικών του από το κούρεμα, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την παροχή σίτισης και στέγασης. Στην ήδη μειωμένη χρηματοδότηση των ιδρυμάτων το κούρεμα έρχεται να αποτελειώσει τα ΑΕΙ και ΤΕΙ, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση δίνει στις τράπεζες εκατομμύρια ευρώ, οι οποίες κερδίζουν, ουσιαστικά, από τη μνημονιακή πολιτική και την κοινωνική ισοπέδωση.

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και ΠΑΣΠ: οι εκπρόσωποι του δικομματισμού στα Πανεπιστήμια

Είναι προφανές ότι η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ γι’ αυτές τις εκλογές θα δώσει την πιο λυσσαλέα μάχη, με στόχο να υπερασπιστεί τη μνημονιακή  πολιτική μέσα στα πανεπιστήμια. Τόσο ο φιλελεύθερος  λόγος της όσο και οι πρακτικές της αποδεικνύουν ότι αποτελεί καθεστωτική παράταξη που υπονομεύει τις δημοκρατικές διαδικασίες του φοιτητικού συλλόγου (συνελεύσεις, Διοικητικό Συμβούλιο, εκλογές). Σχετικά με τις κινητοποιήσεις κατά του Νόμου Διαμαντοπούλου, η ΔΑΠ διαμήνυε ότι ήταν κατά του Νόμου στο σύνολό του, αλλά οι θέσεις τους στο Παιδεία 2012 ταυτίζονταν απόλυτα με τις διατάξεις του.

 Τόσο η ΔΑΠ όσο και η ΠΑΣΠ, έχουν δημιουργήσει ένα πανίσχυρο πελατιακό δίκτυο, το οποίο βασίζεται στη παροχή σημειώσεων, βαθμών, διπλωματικών εργασιών, με αντάλλαγμα βεβαίως, την πολυπόθητη ψήφο στις φοιτητικες εκλογές. Την περίοδο των καταλήψεων η παράταξη του ΠΑΣΟΚ, σε πολλές σχολές στήριζε το πλαίσιο της κατάληψης και με τακτικές κινήσεις το αποδυνάμωνε, σε άλλες πάλι κατέβαινε στο μπλόκ αντικατάληψης! Ένα είναι το σίγουρο αυτή τη στιγμή, ότι η ΠΑΣΠ σε αντίθεση με τις δυνάμεις της αριστέρας στερείται ιδεολογικού στίγματος και προσανατολισμού.  Ακόμα και στις σχολές που ήταν με τις κινητοποιήσεις ενάντια στο Νόμο ο λόγος που άρθρωνε ενδεχομένως να ήταν αντικυβερνητικός, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήταν ενάντια στη νεοφιλελεύθερη Ευρωπαϊκή πολιτική που ασκείται τις τελευταίες δεκαετίες στο χώρο της Παιδείας, μια πολιτική που έχει σαν πρώτο στόχο να υποβαθμίσει την εκπαίδευση, να την κατακερματίσει και να την εναρμονίσει με αγοραίες πολιτικές.

ΠΚΣ/ΜΑΣ  

Όσον αφορά την ΚΝΕ/ ΜΑΣ/ Πανσπουδαστική, μία παράταξη  που αντιπαλεύει με μένος τις δυνάμεις της υπόλοιπης αριστεράς και συμπορεύεται μόνο με τον εαυτό της, που στις αρχές της χρονιάς αρνήθηκε να προσχωρήσει σε οποιαδήποτε προσπάθεια για συγκρότηση κοινού πλαισίου, δίνοντας έτσι προβάδισμα στη ΔΑΠ και εμποδίζοντας το σύλλογο να μπει σε αγωνιστική τροχιά. Στο όνομα του «σχηματικού πατριωτισμού» μια λογική που δεν αφήνει περιθώρια συνεργασίας με άλλες αριστερές δυνάμεις και χώρο έκφρασης στους ανένταχτους φοιτητές, στερείται πολιτικής αποτελεσματικότητας και είναι μία λογική περιθωριακή,περιχαρακωμένη και χρεωκοπημένη.  

Μόνη λύση η αριστερά!

Η Αριστερά που χρειαζόμαστε είναι εκείνη που σέβεται τη διαφορετικότητα και μπορεί να την κάνει προωθητική δύναμη. Μια αριστερά που δεν κλείνεται στους τοίχους της σχολής της αλλά αντιλαμβάνεται τον εαυτό της σαν κομμάτι των αγώνων σε όλο τον κόσμο, από τη Λατινική Αμερική μέχρι την Ευρώπη και την Ασία. Αγώνες που γίνονται για να εξασφαλίσουν την αξιοπρέπεια απέναντι σε μια πραγματικότητα που θέλει όλα να αγοράζονται και να πωλούνται.

Γι’ αυτό στο εσωτερικό της Αριστερής Ενότητας εξασφαλίζεται η πλήρης οργανωτική και πολιτική αυτονομία, τόσο των σχημάτων όσο και των ήδη διαμορφωμένων συλλογικοτήτων που συμμετείχαν σε αυτή. Εμπνεόμαστε από το κίνημα των πλατειών, την απεργία των Χαλυβουργών, τα νέα κινήματα στη λογική της δημοκρατίας, της αυτονομίας και του αμοιβαίου σεβασμού.

Αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας ως κομμάτι των πολύμορφων αντιστάσεων που αναπτύσσονται έτσι, ώστε όλοι μαζί να δημιουργήσουμε έναν κόσμο που θα χωρά τα όνειρα και τις ανάγκες μας.

Βαδίζουμε στη νικηφόρα κατεύθυνση των συλλογικών αγώνων και της κοινής δράσης!

Συνεχίζουμε να αναδεικνύουμε ότι την ιστορία τη γράφουν οι αγώνες μας.

Στις 16 Μάη:

·        Αγωνιζόμαστε κόντρα στην μνημονιακή πολιτική και την νεοφιλελεύθερη επίθεση στην Παιδεία

·         Στηρίζουμε αριστερά ενάντια στις λογικές της ήττας και της υποταγής για ένα Πανεπιστήμιο ελεύθερο, δημοκρατικό, που να υπηρετεί καθαρά την επιστήμη και τις κοινωνικές ανάγκες.

Για ένα Πανεπιστήμιο που να μας χωράει όλους

Στηρίζουμε Αριστερή Ενότητα!