Τα Ψυχολογικά Προβλήματα Του Παντειου

Tων περισσοτέρων φοιτητών στο τμήμα ψυχολογίας του Παντείου αυτή η σχολή ήταν η πρώτη τους επιλογή. Θα περίμεναν κάτι καλύτερο από μια σχολή που είναι από τις πιο υψηλόβαθμες και από τις πρώτες προτιμήσεις των υποψηφίων. Κάτι καλύτερο όσον αφορά την οργάνωση της γραμματείας, τη διανομή συγγραμμάτων, την υποδοχή και γενικότερα τη λειτουργία του τμήματος. Προσδοκίες που τελικά αποδείχθηκαν μια ψευδαίσθηση.

Mε την είσοδό τους στο Πάντειο τον πρωτοετή φοιτητή τρέχουν να προϋπαντήσουν εκπρόσωποι παρατάξεων που έχουν επιλεγεί για αυτόν ακριβώς το σκοπό. Η τακτική γνωστή. Ανταλλάσσουν μαζί του τηλέφωνα, τον καλούν σε πάρτι, του υπόσχονται σημειώσεις. Τον βοηθούν στη γραμματεία να συμπληρώσουν τα στοιχεία του γιατί κατά τη γνώμη τους δεν ξέρει γραφή και ανάγνωση.

Αυτά όμως δεν τον προετοιμάζουν για την κατάσταση που επικρατεί στο τμήμα ψυχολογίας. Φανερή είναι η απουσία κατάλληλου εξοπλισμού (καθίσματα, μικρόφωνα, προτζέκτορες) απαραίτητου για τη διευκόλυνση του μαθήματος. Ουρές από φοιτητές και φοιτήτριες που περιμένουν στη γραμματεία, ενώ οι δηλώσεις μαθημάτων γίνονται με μεγάλη καθυστέρηση. Κατά συνέπεια οι φοιτητές δεν έχουν τον απαραίτητο χρόνο να προετοιμαστούν για την εξεταστική. Αξίζει να αναφερθεί ότι τα βιβλία για την εξεταστική συνήθως διανέμονται μια εβδομάδα πριν από αυτή και επιπλέον οι εξετάσεις σε μερικά μαθήματα πολλές φορές γίνονται με μικρή απόσταση μεταξύ τους. Γι’ αυτό και προτείνουμε εξεταστική 4 εβδομάδων, κόντρα στο νόμο του Στυλιανίδη που υπερασπίζεται η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ, διεκδικώντας ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών.

Επιπλέον, κατά τη διάρκεια των εξαμήνων οι φοιτητές ουσιαστικά στιβάζονται σε αίθουσες 80 ατόμων, ενώ είναι πολύ περισσότεροι. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μη βρίσκουν θέση να κάτσουν και να αποθαρρύνονται από την παρακολούθηση των μαθημάτων. Αυτή η κατάσταση πολλές φορές επεκτείνεται στην εξεταστική, με τους φοιτητές να μη γράφουν σε θράνια, αλλά καθισμένοι σε παράθυρα και πάγκους.

Παρά τις συνεχείς επιβεβαιώσεις της προηγούμενης κυβέρνησης και του φερέφωνου της στα πανεπιστήμια ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ότι όλα τα συγγράμματα θα διανέμονταν δωρεάν, η πραγματικότητα έρχεται να το διαψεύσει. Παραδείγματος χάρη, στο προηγούμενο έτος στο μάθημα της Γνωστικής Ψυχολογίας Ι οι φοιτητές-τριες αναγκάστηκαν να αγοράσουν 3 επιπλέον βιβλία, πέραν αυτού που χορηγούσε το πανεπιστήμιο, τα οποία εμπεριέχονταν στην εξεταστική ύλη. Αυτή είναι λοιπόν η δωρεάν παιδεία που επικαλείται η Νέα Δημοκρατία και το φερέφωνό της; Κάτω απ’ αυτούς τους όρους διεξάγεται διάλογος «υπό μηδενική κατά τα άλλα βάση»;

Τέλος, ένα ακόμα σημαντικό πρόβλημα των σπουδών Ψυχολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο είναι η Πρακτική Άσκηση. Στο Πάντειο, η πρακτική άσκηση διαρκεί ένα μόνο εξάμηνο σε αντίθεση με άλλα πανεπιστήμια που διαρκεί περισσότερο (βλ. τμήμα Ψυχολογίας Ρεθύμνου όπου διαρκεί δύο εξάμηνα). Ακόμη, οι συνθήκες μέσα στις οποίες καλούνται οι φοιτητές να ασκήσουν την πρακτική τους δεν είναι οι ιδεατές. Πολλές φορές τα πλαίσια με τα οποία συνεργάζεται το Πανεπιστήμιο είναι τέτοια που εξαντλούν τους φοιτητές σε εργασίες άσχετες με το αντικείμενο με αποτέλεσμα να μην παρέχεται καμία ουσιαστική γνώση και να αντιμετωπίζεται εν τέλει η πρακτική ως μια αγγαρεία. Το ζήτημα της πρακτικής γίνεται ακόμα πιο σοβαρό αν αναλογιστεί κανείς πως το πρόγραμμα σπουδών του τμήματος μας δεν δίνει τόσο έμφαση σε πρακτικά μαθήματα με αποτέλεσμα οι φοιτητές να μην μπορούν να κατανοήσουν το έργο του ψυχολόγου στην πράξη. Σε αυτήν την κατεύθυνση θα πρέπει να κινείται η Πρακτική Άσκηση με προσπάθειες να ελεχθούν και να αξιολογηθούν τα πλαίσια, να αναλαμβάνουν οι ψυχολόγοι φοιτητές περισσότερο ουσιαστικό ρόλο καθώς επίσης να αμοίβονται για την εργασία που παρέχουν και να ασφαλίζονται για αυτήν (θεωρούμε απαράδεκτα τα 200 ευρώ που αναλογούν σε κάθε φοιτητή καθώς και το γεγονός ότι φέτος οι φοιτητές ασκούν την πρακτική τους ανασφάλιστοι).

Στο πλαίσιο της γενικότερης υποβάθμισης του δημοσίου πανεπιστημίου παρέχονται έναντι διδάκτρων σπουδές ψυχολογίας σε κολέγια. Σε αντίθεση με αυτές του δημοσίου πανεπιστημίου οι σπουδές ψυχολογίας στα κολέγια είναι δίχρονες ή τρίχρονες ή συμπυκνώνονται σε ένα σεμινάριο. Καθ΄αυτόν τον τρόπο:
• Πλήττεται ο ακαδημαϊκός χαρακτήρας της παρεχόμενης εκπαίδευσης.
• Παραβιάζεται το άρθρο 16- Εξισώνονται οι σπουδές και τα πτυχία μας με τα αμφιβόλου ποιότητας «πτυχία» των κολλεγίων
• Επιχειρείται εντατικοποίηση των σπουδών

Κάτω από αυτές τις συνθήκες η εκπαίδευση αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα από την οποία αποκλείονται οι μη έχοντες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να εντείνεται και ο ανταγωνισμός εφόσον οποιοσδήποτε έχει χρήματα μπορεί να αποκτήσει γρήγορα και πτυχίο. Έτσι οι φοιτητές-τριες μπαίνουν στην ψυχοφθόρα διαδικασία απόκτησης όλο και περισσότερων πτυχίων και τίτλων σπουδών για να είναι ανταγωνιστικοί στην αγορά εργασίας. Εντέλει καταλήγουν να δουλεύουν για 700 ευρώ το μήνα.
Για όλα τα παραπάνω προτείνουμε το χώρο της δράσης και κάνουμε τις εξής προτάσεις:
• Πρόγραμμα εξεταστικής και ώρες μαθημάτων που να διευκολύνουν το φοιτητή και την φοιτήτρια
• Έγκαιρη δήλωση μαθημάτων και διανομή συγγραμμάτων
• Παραχώρηση αιθουσών ανάλογα με τις απαιτήσεις των τμημάτων (αριθμός φοιτητών), ώστε όλοι οι φοιτητές να μπορούν να παρακολουθούν το μάθημα.
• Χρηματοδότηση των βιβλιοθηκών από τον προϋπολογισμό
• Καμία αναθεώρηση του άρθρου 16 –κλείσιμο όλων των κολλεγίων- πραγματική δωρεάν παιδεία.
• Καμιά προσπάθεια περιστολής του πανεπιστημιακού ασύλου
• Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, αύξηση των κρατικών δαπανών για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ

ΑΝΤΙ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ