Σάββατο 2 Ιουνίου 2012

Εκλογές μεταπτυχιακών και υποψηφίων διδακτόρων την Τετάρτη 6 Ιουνίου


Εκλογές μεταπτυχιακών και υποψηφίων διδακτόρων την Τετάρτη 6 Ιουνίου
  


 Manifesto

 Αυτόνομη Κίνηση Μεταπτυχιακών



Γιατί γίνονται οι εκλογές;
Ο σκοπός των εκλογών είναι τριπλός. Αρχικά, εκλέγονται οι εκπρόσωποι των φοιτητών/τριών κάθε μεταπτυχιακού προγράμματος. Οι εκπρόσωποι δεν είναι απλώς ο ενδιάμεσος κρίκος μεταξύ φοιτητών και καθηγητών, αλλά συμμετέχουν στη διοίκηση του ΠΜΣ, με δικαίωμα ψήφου στις Γενικές Συνελεύσεις Ειδικής Σύνθεσης των Τμημάτων. Δεύτερο, εκλέγεται το Διοικητικό Συμβούλιο (ΔΣ) του Συλλόγου μας. Τρίτο, εκλέγονται οι εκπρόσωποι μας (με δικαίωμα ψήφου) στη Σύγκλητο, όπου λαμβάνονται αποφάσεις για όλα τα ζητήματα του Πανεπιστημίου και για τα μεταπτυχιακά, όπως η ενδεχόμενη επιβολή διδάκτρων. Η Σύγκλητος, μετά το επιτυχημένο μπλοκάρισμα των εκλογών του Συμβουλίου Διοίκησης, που προβλέπει ο νόμος Διαμαντοπούλου, παραμένει το όργανο διοίκησης του πανεπιστημίου.
Λειτουργεί σύλλογος μεταπτυχιακών φοιτητών στο Πάντειο;
Ναι, ο σύλλογος μεταπτυχιακών φοιτητών και υποψηφίων διδακτόρων Παντείου λειτουργεί εδώ και πέντε χρόνια. Δημιουργήθηκε για να αποκτήσουμε μία συλλογική έκφραση, ένα μέσο υπεράσπισης των δικαιωμάτων μας. Σκοπός της σύστασής του τέθηκε εξαρχής το να απαντήσει στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μεταπτυχιακοί, είτε αυτά αφορούν στους ατομικούς όρους των σπουδών τους (απλήρωτη προσφορά εργασίας στο πανεπιστήμιο, αντικατάσταση καθηγητών στη διδασκαλία των μαθημάτων, γραμματειακή υποστήριξη, διαγραφές) είτε στο περιεχόμενό τους (μεταπτυχιακά προγράμματα - αναμάσημα του προπτυχιακού με ελλιπή ερευνητικό χαρακτήρα).
Και ποια είναι η χρησιμότητά του;
Ο Σύλλογος μας στη μέχρι τώρα πορεία του έχει να επιδείξει σημαντικές νίκες. Με πρωτοβουλίες του Manifesto και την καθοριστική κινητοποίηση των φοιτητών πετύχαμε αλλαγές κανονισμών μεταπτυχιακών προγραμμάτων προς μία πιο ερευνητική κατεύθυνση (αντικατάσταση των εξαμηνιαίων εξετάσεων με ερευνητικές εργασίες). Επίσης, πετύχαμε να μπορεί το κάθε μεταπτυχιακό να παραγγέλνει κάποια βιβλία μέσω της βιβλιοθήκης για τις ανάγκες των φοιτητών του, αντί να τα πληρώνουν οι ίδιοι. Ακόμα, ο Σύλλογος αντιμετώπισε περιπτώσεις όπου καθηγητές επέμεναν να κάνουν εξετάσεις σε ημέρες απεργίας, σε χώρο εκτός πανεπιστημίου και παρά τις διαμαρτυρίες των φοιτητών. Τέλος, σε κάποια ΠΜΣ αντικαταστάθηκαν οι θρησκευτικοί όρκοι με πολιτικούς – ακαδημαϊκούς.
Φέτος, ο Σύλλογος διοργάνωσε εκδήλωση με θέμα τις νέες μορφές κοινωνικής οργάνωσης, με ομιλητές/τριες εκπροσώπους από τη Χαλυβουργία, τη Λαϊκή Συνέλευση Πετραλώνων, το Βοτανικό Κήπο Πετρούπολης (Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης) και τους εργαζόμενους της Ελευθεροτυπίας. Επίσης, σε Γενική Συνέλευση αποφασίστηκε η συμμετοχή μας στην παρεμπόδιση των εκλογών για την ανάδειξη στο Πάντειο Συμβουλίου Διοίκησης, όπως προέβλεπε ο νόμος Διαμαντοπούλου.


Τι είναι το Manifesto;
Το Manifesto είναι μία συλλογικότητα δημοκρατική και πλουραλιστική. Ένα σχήμα αυτόνομο και ριζοσπαστικό, που χωρά διαφορετικές απόψεις και ερμηνείες, μένοντας αδιάλλακτο σε ένα κεντρικό στοιχείο: την υπεράσπιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου και της ανάγκης για αναβάθμιση των σπουδών. Το Manifesto έχει την προεδρία του Συλλόγου και είχε την πρωτοβουλία για όλες τις κινητοποιήσεις του και τις νίκες που πέτυχε. Δώσαμε αγώνα στη Σύγκλητο και ήμασταν από τους βασικούς διαμορφωτές του κειμένου – απόφασης με το οποίο το Πάντειο απέρριψε το σχέδιο της Άννας Διαμαντοπούλου για το Πανεπιστήμιο.
Ακόμα, φέτος τηρήσαμε τη δέσμευση που είχαμε απέναντι στο Σύλλογο, φέρνοντας στη Σύγκλητο μια σειρά από προτάσεις και ζητήματα, όπως:
·                     την επίλυση της εκκρεμότητας της μισθοδοσίας των μεταπτυχιακών φοιτητών (για επιτηρήσεις και διδακτική επικουρία)
·                     την έμμισθη λειτουργία των Γραμματειών των ΠΜΣ
·                     την απόδοση χώρων που μένουν κενοί στο Νέο Κτήριο σε ΠΜΣ και πολιτιστικές ομάδες
·                     την αντικατάσταση των θρησκευτικών όρκων με πολιτικούς
·                     την επαναλειτουργία της Εστίας του Παντείου
·                     την αφαίρεση από τις ράμπες των υπόγειων διαβάσεων των σιδερένιων σωλήνων που εμποδίζουν την πρόσβαση στο πανεπιστήμιο ατόμων με αναπηρίες
·                     την άμεση πρόσληψη γιατρού και την απλοποίηση της έγκρισης ιατρικών εξετάσεων
·                     την αλλαγή του συστήματος ποινών στη βιβλιοθήκη (αντικατάσταση των οικονομικών προστίμων με διοικητικά)
·                     την επίσημη απόδοση στην αίθουσα 108 της ονομασίας «Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος», όπως αποφασίστηκε το 2008 από τη Σύγκλητο
·                     την τοποθέτηση πλάκας έξω από το αμφιθέατρο Σάκη Καράγιωργα με αναφορά στο πολιτικό και επιστημονικό έργο του τιμώμενου

Η Σύγκλητος δεσμεύτηκε ότι θα προχωρήσει τις διαδικασίες για την υλοποίηση των περισσότερων από τα αιτήματα που θέσαμε.
Η συγκυρία
Την Κυριακή της 6ης Μαΐου οι εργαζόμενες τάξεις, οι άνεργοι και η νεολαία μέσα από την ψήφο τους έστειλαν ένα ηχηρό μήνυμα ανατροπής της μεταπολιτευτικής πολιτικής, δίνοντας ελπίδα σε όσους πλήττονται από την πολιτική του δικομματισμού και προσφέροντας την προοπτική ανατροπής των κατεστημένων μνημονιακών δυνάμεων. Το αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών δεν αποτύπωσε μόνο τη δυσφορία του κόσμου απέναντι στις ασκούμενες πολιτικές και δεν εξαντλήθηκε στη διαμαρτυρία. Αντίθετα, υπήρξε το φυσικό επακόλουθο της ριζοσπαστικής κλιμάκωσης των κοινωνικών αντιστάσεων, μέσα από τη συνεχή κινηματική παρουσία των εργαζομένων και των δυνάμεων της Αριστεράς.
Οι μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις με σταθμό την απεργία των Χαλυβουργών, που συνεχίζεται ακόμη και σήμερα, οι καταλήψεις υπουργείων, δημοσίων κτηρίων και εργασιακών χώρων, ο αγώνας των εργαζομένων στα ΜΜΕ (ALTER και Ελευθεροτυπία), προκάλεσαν ρωγμές και απονομιμοποίησαν την εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Ακόμη, οι νέες μορφές κοινωνικού αγώνα, από τις μεγαλειώδεις παλλαϊκές συγκεντρώσεις των πλατειών μέχρι τα κινήματα πολιτικής ανυπακοής («Κίνημα Δεν Πληρώνω», «Κίνημα Ενάντια στα Χαράτσια») και από την απεργία πείνας των μεταναστών και την Κερατέα μέχρι τη συγκρότηση των Δικτύων Κοινωνικής Αλληλεγγύης, διεύρυναν την πολιτική συμμετοχή, προσφέροντας στο κίνημα νέους τρόπους κοινωνικής αντίστασης και αλλαγής.
Το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν ξεκάθαρο. Η κοινωνία μέσα από τις κάλπες είπε ένα πολύ μεγάλο ΟΧΙ στο Μνημόνιο και τις πολιτικές λιτότητας, καταδικάζοντας τα δύο κόμματα εξουσίας και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές τους. Ταυτόχρονα, άνοιξε το δρόμο για πολιτική αλλαγή, για τη δημιουργία μιας κοινωνίας αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας, για ένα δίκαιο και δημοκρατικό κοινωνικό και οικονομικό μοντέλο. Άνοιξε το δρόμο για μια κυβέρνηση της Αριστεράς.
Ωστόσο, το μνημονιακό νεοφιλελεύθερο μέτωπο πασχίζει να ανασυγκροτηθεί για να βρει τη δύναμη να ολοκληρώσει ότι άφησε στη μέση. Με συμμάχους το επιχειρηματικό και μηντιακό κατεστημένο, με εργαλείο ένα κράτος έκτακτης ανάγκης και μέσω αυταρχικών πρακτικών δημιουργίας εσωτερικών εχθρών (μετανάστες, εκδιδόμενες οροθετικές), επιτήρησης και σκληρής καταστολής, επιχειρεί να εκμεταλλευτεί τη διεθνή οικονομική κρίση για να πουλήσει τη δημόσια περιουσία και να συρρικνώσει τα εργασιακά δικαιώματα. Αποτέλεσμα όλης αυτής της κατάστασης είναι και η εκλογική ενίσχυση της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής, η οποία αφού αποτέλεσε για πολλά χρόνια το μακρύ χέρι του κράτους σήμερα εκμεταλλευόμενη την κρίση εμφανίζεται ως αντισυστημική δύναμη.
Και τι γίνεται με το πανεπιστήμιο;
Το πανεπιστήμιο δεν ξεφεύγει από τα «μνημονιακά» σχέδια. Ήδη έχει εισέλθει σε «εκσυγχρονιστική» τροχιά, μιας και η τριτοβάθμια εκπαίδευση τείνει να γίνει πολυτελές αγαθό για λίγους και συγκεκριμένα για αυτούς που θα έχουν τη δυνατότητα να αντέξουν τα αποτελέσματα της βουτιάς του ποσοστού του προϋπολογισμού για την παιδεία. Συγκεκριμένα, η εφαρμοζόμενη πολιτική έχει οδηγήσει σε περικοπές συγγραμμάτων, κλείσιμο εστιών, διακοπή σίτισης. Το παλιό μαζικό πανεπιστήμιο του «καθολικού ανθρώπου» της ελεύθερης κοινωνικοποίησης και πολιτικοποίησης αντικαθίσταται από ένα ταχύρρυθμο εκπαιδευτήριο.
Το μνημονιακό μπλοκ ψήφισε και στήριξε μέχρι τέλους το νόμο Διαμαντοπούλου, επιδιώκοντας να επιτείνει τις διαδικασίες για τη συρρίκνωση του δημοσίου, δωρεάν, μαζικού και δημοκρατικού Πανεπιστημίου. Δεν είχε υπολογίσει, όμως, τη δυναμική και συντονισμένη αντίδραση της πανεπιστημιακής κοινότητας. Το μεγαλειώδες κίνημα που συγκροτήθηκε κατάφερε, με πάνω από 300 κατειλημμένες Σχολές ανά την Ελλάδα, να αφήσει το νόμο στα χαρτιά. Στο Πάντειο, στις 21 Μαρτίου, παρεμποδίστηκε αποτελεσματικά η διεξαγωγή των εκλογών του Συμβουλίου Διοίκησης (ιδρυτική πράξη του νέου νόμου), μέσα από μία μαζική και συντονισμένη κινητοποίηση, με συμμετοχή των συλλόγων των εργαζομένων, των φοιτητών και των διδασκόντων (Πρωτοβουλία Αγώνα).
Τί συμβαίνει στο Πάντειο;
Το Πάντειο είναι από τα πρώτα πανεπιστήμια που πλήττονται από τα κυβερνητικά μέτρα και αποτελεί βασικό στόχο του προγράμματος λιτότητας για την επιβολή διδάκτρων στα πανεπιστήμια. Αιτία φυσικά είναι το ότι στο πανεπιστήμιο μας διδάσκονται οι «άχρηστες» και «περιττές» (αν όχι επικίνδυνες) κοινωνικές επιστήμες, οι οποίες δεν μεταφράζονται σε άμεσο επιχειρηματικό κέρδος. Η κυβέρνηση για χρόνια συνηθίζει να μη δίνει στα ΠΜΣ μας τα χρήματα που δικαιούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Στόχος είναι είτε να τα κλείσει (χαρακτηριστικό το παράδειγμα του  τμήματος Ψυχολογίας στο οποίο καταργήθηκαν όλα τα  μεταπτυχιακά και το υπουργείο αρνείται να εγκρίνει νέα) είτε να τα αναγκάσει να επιβάλουν δίδακτρα, ως δοκιμαστικό στάδιο για την εφαρμογή του μέτρου και στις προπτυχιακές σπουδές!
Οι υποδομές του Παντείου είναι εξαιρετικά αναντίστοιχες με τις ανάγκες του. Ειδικά τα Μεταπτυχιακά Προγράμματα λειτουργούν κατά βάση σε μικρούς και ανεπαρκείς χώρους, χωρίς κρατική χρηματοδότηση, τα περισσότερα χωρίς γραμματειακή υποστήριξη ή με γραμματεία που δουλεύει αμισθί (!!!). Η αναλογία εργαζομένων/φοιτητών στο Πάντειο φτάνει τους 1/1.000 και είναι η χειρότερη επίδοση ανάμεσα σε όλα τα ΑΕΙ.
Επίσης, σε ΠΜΣ όπως του ΔΕΣ, οι κανονισμοί οδηγούν πολύ εύκολα σε διαγραφές. Ταυτόχρονα όμως, σε κάποια ΠΜΣ υπάρχουν προνομιούχοι φοιτητές υπέρ των οποίων παρεμβαίνουν επιχειρηματικά ή πολιτικά γραφεία και έτσι αποφεύγουν τη διαγραφή τους. Πολλές φορές, οι φοιτητές δεν έχουν πρόσβαση στον κανονισμό σπουδών και δεν πληροφορούνται τα δικαιώματα τους ενώ επικρατούν πρακτικές «γυμνασίου», όπως τα πρόχειρα διαγωνίσματα. Σε κάποια άλλα οι εργαζόμενοι φοιτητές είτε αποκλείονται άμεσα είτε πρακτικά, αφού δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα λόγω του ωραρίου των παραδόσεων!
Τέλος, με μία σκανδαλώδη απόφαση του Υπουργείου Οικονομικών τα αποθεματικά όλων των Πανεπιστημίων, όπως και του Παντείου, μετατράπηκαν σε ομόλογα και μετά «κουρεύτηκαν» με αποτέλεσμα να χάσουν τα ιδρύματα τα μισά χρήματα τους! Λόγω αυτής της εξέλιξης τίθεται σε κίνδυνο η συνέχιση της σίτισης στο Πάντειο! Τα Πανεπιστήμια έχουν ήδη αποφασίσει να καταθέσουν μήνυση εναντίον του Υπουργείου Οικονομικών.

Τί συνεχίζουμε να διεκδικούμε;
·                     Δέσμευση πως δεν θα επιβληθούν δίδακτρα σε κανένα Μεταπτυχιακό, με καμία μορφή.
·                     Αποκατάσταση της κρατικής χρηματοδότησης των ΠΜΣ του Παντείου.
·                     Μεταπτυχιακά με ερευνητικό χαρακτήρα και ακαδημαϊκά κριτήρια. Όχι μεταπτυχιακά αναμασήματα του προπτυχιακού.
·                     Αντικατάσταση των εξετάσεων στα ΠΜΣ με εξαμηνιαίες εργασίες.
·                     Απογευματινά μαθήματα και part-time φοίτηση για τους/τις εργαζόμενους/ες.
·                     Προσθήκη στους κανονισμούς του δικαιώματος για αναστολή και παράταση σπουδών.
·                     Παροχή μέσω της βιβλιοθήκης συγγραμμάτων και σημειώσεων, όπου απαιτούνται.
·                     Δωρεάν σύνδεση με το διαδίκτυο, σύνδεση της βιβλιοθήκης με τις σημαντικότερες ηλεκτρονικές ερευνητικές βάσεις δεδομένων.
·                     Κάλυψη των δαπανών για συμμετοχή σε συνέδρια.
·                     Χρηματοδότηση διαδικασιών (συνέδρια κλπ) συνάντησης υποψηφίων διδακτόρων.
·                     Άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος της διαρκούς μείωσης του προσωπικού του Παντείου. Αν η κατάσταση παραμείνει, η Σύγκλητος να ανακοινώσει αδυναμία λειτουργίας του πανεπιστημίου και να το κλείσει, καλώντας Συνέντευξη Τύπου, όπως έχουν ήδη κάνει άλλα ΑΕΙ.
·                     Βελτίωση των υποδομών της βιβλιοθήκης, αποφυγή της κατάρρευσης των υπηρεσιών της.
·                     Να καταβάλλεται το κόστος του διαδανεισμού από το πανεπιστήμιο.
Την Τετάρτη 6 Ιουνίου, στο Πάντειο (13:00 με 22:00), εκλέγουμε τους εκπροσώπους μας.

Για ένα δημόσιο Πανεπιστήμιο, σε μια ελεύθερη κοινωνία!

Manifesto
Αυτόνομη Κίνηση Μεταπτυχιακών
Συμμετέχουμε στην ΑΡιστερή ΕΝότητα Μεταπτυχιακών

Δεν υπάρχουν σχόλια: