Ανακοίνωση Αρ.Εν. για την πρόταση της ΟΝΝΕΔ για πανεπιστημιακή αστυνομία

H ανακοίνωση της ΟΝΝΕΔ που προτείνει την δημιουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας έπειτα από το περιστατικό βίας στο ΠΑ.ΜΑΚ. κάθε άλλο παρά κεραυνός εν αιθρία ήταν για εμάς. Είναι σύνηθες η νεολαία της κυβέρνησης αλλά και η φοιτητική της παράταξη να επιλέγουν να αναφέρονται στο πανεπιστήμιο μόνο για ζητήματα ασφάλειας, όπως έχουν κάνει και στο παρελθόν εισηγούμενοι την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, αποτελώντας τον εκφωνητή της αυταρχικής μνημονιακής πολιτικής μέσα στα πανεπιστήμια. Την ίδια ακριβώς στιγμή που η ΟΝΝΕΔ επιλέγει, απολύτως σκόπιμα και συνειδητά, να αναφερθεί σε ζητήματα τάξης και ασφάλειας, παραλείπει για άλλη μια φορά να μιλήσει για την επίθεση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια στο δημόσιο πανεπιστήμιο μέσα από τον νόμο Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου, το σχέδιο Αθηνά, τις απολύσεις των διοικητικών υπαλλήλων σε ΕΚΠΑ και ΕΜΠ, την διαρκή υποβάθμιση του πανεπιστημίου, την υποστελέχωση του και τη συρρίκνωση της κρατικής χρηματοδότησης (-60% τα τελευταία 3 χρόνια).

Δυστυχώς για την ΟΝΝΕΔ όλοι κρίνονται για αυτά που λένε αλλά και για όσα παραλείπουν. Η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας μέσα στα πανεπιστήμια, η ΔΑΠ, έχει επιλέξει επανειλημμένα να σιωπήσει μπροστά στην επίθεση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αποδεικνύοντας με τον καλύτερο τρόπο τον ρόλο που επιτελεί καθημερινά στις σχολές: αποτελεί τον συμπυκνωτή της μνημονιακής επίθεσης μέσα στα πανεπιστήμια στηρίζοντας σιωπηλά την εφαρμογή της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Η ΔΑΠ πρώτα συμφωνεί με την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, έπειτα δημιουργεί καμπάνιες για το πανεπιστήμιο της αγοράς που ονειρεύεται μέσα από το «Παιδεία 2020» και ανησυχεί για το μέλλον των σπουδών μας και των μαθημάτων μας την περίοδο της απεργίας των διοικητικών με το σάιτ «Ανοίξτε τις σχολές». Τελευταίο δημιούργημα είναι η καμπάνια «Σύλλογοι πέρα από τα κόμματα» όπου η φοιτητική παράταξη της ΝΔ ευαγγελίζεται ένα πανεπιστήμιο-κέντρο κατάρτισης με αστυνόμευση στις σχολές την ίδια στιγμή που πριν από λίγο καιρό απολύθηκαν εκατοντάδες πανεπιστημιακοί φύλακες.

Όλα αυτά σε συνάρτηση με την βασική της σταθερά που είναι να υποβοηθά την εφαρμογή της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, που υλοποιεί η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, απονεκρώνοντας τους φοιτητικούς συλλόγους και τις συλλογικές διαδικασίες, χρησιμοποιώντας όλες της τις δυνάμεις προκειμένου να μην γίνονται γενικές συνελεύσεις στα πανεπιστήμια διευκολύνοντας την κυβέρνηση στο έργο διάλυσης του δημόσιου δωρεάν πανεπιστημίου. Παράλληλα, δεν είναι δυνατόν να ξεχάσουμε τις πρακτικές που υιοθετεί μέχρι τώρα η ΔΑΠ για να διατηρεί την κυριαρχία της εντός των σχολών με τους τραμπουκισμούς, την νοθεία στις φοιτητικές εκλογές και την κατά καιρούς εμφάνιση μπράβων μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους για να εκφοβίσουν και να καταστείλουν τις διεκδικήσεις των φοιτητών.

Για εμάς η αστυνομία και οι μηχανισμοί καταστολής δεν έχουν καμία θέση στα Πανεπιστημιακά ιδρύματα. Τα περιστατικά βίας οφείλουν να συζητιούνται και να λύνονται μέσα και από ολόκληρη την πανεπιστημιακή κοινότητα. Είμαστε άλλωστε κατ’ εξακολούθηση μάρτυρες των υπηρεσιών της ΕΛ.ΑΣ. στην δημοκρατία, με το ξύλο και την καταστολή να αποτελούν την μοναδική απάντηση σε κάθε μορφής αντίστασης. Εξ’ άλλου τα σώματα ασφαλείας έχουν ήδη πολύ βαρύ πρόγραμμα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στα υπουργεία δέρνοντας καθαρίστριες κι έξω απ’ τα σχολεία στοχοποιώντας μαθητές και δασκάλους. Τί νόημα έχει λοιπόν να φυλάνε τις «μειοψηφίες» που τολμάνε να κολλάνε μέχρι και αυτοκόλλητα στις πόρτες υπουργών;

Σε μία περίοδο που όλα τα Πανεπιστήμια είναι μια αντανάκλαση της μνημονιακής ερήμου που επικρατεί στην κοινωνία, με ιδρύματα να συζητούν σοβαρά την αναστολή της λειτουργίας τους λόγω υποχρηματοδότησης κι έλλειψης προσωπικού, όταν όλοι οι πανεπιστημιακοί φύλακες έχουν απολυθεί, η ΟΝΝΕΔ αποδεικνύει πως η φαυλότητα δεν έχει πάτο, βρίσκοντας την ευκαιρία να επικαιροποιήσει τις απόψεις της πάνω στο γνωστό δόγμα «τάξη και ασφάλεια» μέσα στα ιδρύματα. Ο στόχος της διττός. Αφενός να κατασταλούν και οι τελευταίοι θύλακες δημοκρατίας και αντίστασης του φοιτητικού κινήματος στη λαίλαπα των μνημονίων, αφετέρου να προχωρήσει η αυταρχικοποίηση μέσα στη σχολές που είναι βασικός όρος για την νέα συνθήκη ομαλότητας και σιωπής που θέλουν να δημιουργήσουν.

Εμείς από την μεριά μας θα συνεχίσουμε να δημιουργούμε χώρους δημοκρατίας και ελεύθερης έκφρασης, αντιλαμβανόμενοι την ανάγκη το πανεπιστήμιο να είναι ένας ζωντανός κοινωνικός χώρος για τους φοιτητές και τις φοιτήτριες και να αντιστεκόμαστε στη βία και την καταστολή που δέχονται όσοι-ες πλήττονται και αγωνίζονται. Τους αγώνες μας ενάντια σε ό,τι καταστρέφει τις ζωές μας θα πρέπει να τους εμβαθύνουμε δημοκρατικά και να τους αναβαθμίσουμε μέσω της αλληλεγγύης προκειμένου να είναι νικηφόροι. Μπορούμε να ορίσουμε θετικά την καθημερινότητά μας, μπορούμε να ζήσουμε αλλιώς!