Εκλογές του Συλλόγου Μεταπτυχιακών Φοιτητών και Υποψηφίων Διδακτόρων Παντείου

Την Πέμπτη, 5 Ιουνίου 2014, πραγματοποιούνται για 7η χρονιά οι εκλογές του Συλλόγου Μεταπτυχιακών Φοιτητών και Υποψηφίων Διδακτόρων Παντείου. Οι εκλογές θα διεξαχθούν στις αίθουσες 102 και 108 του Παντείου (Γυάλινο Κτήριο), από τις 13:00 το μεσημέρι ως τις 22:00 το βράδυ. Όπως αναφέρει η ανακοίνωση του Συλλόγου, δικαίωμα ψήφου έχουν όλοι οι εν ενεργεία μεταπτυχιακοί φοιτητές και υποψήφιοι διδάκτορες του Παντείου, καθώς και όσοι έχουν υποστηρίξει τη διπλωματική εργασία ή τη διατριβή τους εντός του ακαδημαϊκού έτους 2013-2014. Οι εκλογείς θα πρέπει να έχουν μαζί τους ταυτότητα, διαβατήριο, πάσο ή άδεια οδήγησης. Διαφορετικά, θα μπορούν να παίρνουν βεβαίωση σπουδών από τη Γραμματεία του Τμήματος τους, που θα παραμείνει ανοιχτή ως τις 19:00. 

Το Manifesto-Αυτόνομη Κίνηση Μεταπτυχιακών (ΑΡιστερή ΕΝότητα), το σχήμα που έχει την προεδρία του Συλλόγου, κατέθεσε προς το Σύλλογο το παρακάτω κείμενο θέσεων για τις εκλογές.

Eκλογικό κείμενο του Manifesto-Αυτόνομη Κίνηση Μεταπτυχιακών

Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές ζούμε στο ενδιάμεσο σημείο δύο καταστάσεων: της φοιτητικής και της εργασιακής. Βιώνουμε λοιπόν τα επώδυνα χαρακτηριστικά και των δύο και μάλιστα συνδυασμένα. Ζούμε δηλαδή την ανεργία και την εργασιακή επισφάλεια, επιβεβαιώνοντας πως αυτές έχουν απλωθεί σε όλο το φάσμα της μορφωτικής πυραμίδας και κανείς πλέον δεν μπορεί να υπολογίζει πως η μόρφωσή του, όσο υψηλή κι αν είναι. αρκεί για να του ανοίξει μια θετική προοπτική ζωής, πόσο μάλλον για τον εντάξει σε κάποιο προνομιούχο στρώμα. Βιώνουμε την μαζική μετανάστευση των νέων επιστημόνων ως τη δική μας σκοτεινή προοπτική. Ως τον δικό μας φόβο. Ως φοιτητές νιώθουμε διαρκώς την απειλή πως θα πεταχτούμε έξω από το εκπαιδευτικό σύστημα λόγω της επιβολής διδάκτρων στα μεταπτυχιακά και διδακτορικά μας προγράμματα, όπου δεν έχει ήδη συμβεί. Στο Πάντειο η συζήτηση για την θέσπιση διδάκτρων μέχρι 4.000 ευρώ για μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές άνοιξε επισήμως στη Σύγκλητο το καλοκαίρι του 2013, σταμάτησε λόγω των ισχυρών  αντιδράσεων, αλλά πριν λίγες εβδομάδες επανήλθε. Με την ανεργία των νέων να φτάνει στο 70% και τους μισθούς να πέφτουν, με εργοδοτικές αλχημείες, ακόμη και κάτω από τον βασικό, είναι σαφές πως η επιβολή διδάκτρων μας πετάει σχεδόν όλους εκτός πανεπιστημίου.

Δεν είναι όμως μόνο αυτά. Η ανεργία φέρνει και την απουσία ασφάλισης, άρα και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Έτσι, η πλήρης περίθαλψη που προσφέρει το πανεπιστήμιο σε όλους τους φοιτητές του αποτελεί για εμάς κυριολεκτικά ζήτημα επιβίωσης. Όμως, η επιβολή διδάκτρων, μαζί με τη φοιτητική ιδιότητα θα μας στερήσει και αυτήν την κρίσιμη παροχή. Το ίδιο και ο περιορισμός των πέντε υποψήφιων διδακτόρων ανά καθηγητή, που αφήνει πολλούς συναδέλφους μας αποκλεισμένους από τα διδακτορικά, αλλά και την περίθαλψη. Ακόμη πιο απειλητική είναι η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης. Προσφάτως, το Πάντειο πληρώνοντας ένα ποσό αρκετών χιλιάδων ευρώ κατάφερε να στείλει μια φοιτήτρια του για χημειοθεραπεία στη Γαλλία και να σώσει τη ζωή της. Καταλαβαίνουμε πως αν συνεχιστεί η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, το επίδικο δεν θα είναι πλέον οι σπουδές κάποιου, αλλά και η ίδια του η ζωή.

Στις σπουδές μας μπαίνει ένας νέος παράγοντας: η δυνατότητα των ιδιωτικών κολεγίων να χορηγούν πλέον μεταπτυχιακά διπλώματα, αλλοιώνοντας την ακαδημαϊκότητα των σπουδών, πλήττοντας τον δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης και φέρνοντας ακόμη πιο σκληρά ταξικά χαρακτηριστικά σε αυτήν, αφού έτσι ευνοούνται όσοι είχαν τη δυνατότητα να πληρώσουν τα υψηλά δίδακτρα των μεταπτυχιακών των κολεγίων. Από την άλλη, στο Πάντειο, σε μια σειρά από ΠΜΣ οι κανονισμοί σπουδών είναι εξαιρετικά αυστηροί, προβλέποντας διαγραφή ακόμη και σε περίπτωση αποτυχίας σε ένα μόνο μάθημα για δύο φορές (ΔΕΣ, Κοινωνιολογία) ή ακόμη και με δύο απουσίες (ΚΠ). Σε κάποια εντάσσεται κανείς μόνο με συνέντευξη (πχ Δημόσια Διοίκηση), στοιχείο που αφήνει μεγάλο περιθώριο για ενδεχόμενες αυθαιρεσίες. Τέλος, με την εξαίρεση κάποιων ΠΜΣ όπως της Πολιτικής Επιστήμης και του ΕΜΠΟ, τα περισσότερα μαθήματα εξετάζονται με εξετάσεις και όχι με εργασίες, στοιχείο που κάνει τα ΠΜΣ πολύ λιγότερο ερευνητικά και περισσότερο προσομοιάζοντα στο προπτυχιακό επίπεδο, του οποίου συχνά αποτελούν και «αναμάσημα». Αυτό ζητάμε να αλλάξει άμεσα και καταθέτουμε μια πλήρη πρόταση βασισμένη στη θέση αρχής μας για την ανάγκη τα ΠΜΣ να έχουν ερευνητική κατεύθυνση και όχι απλώς κατάρτισης.

Τον τελευταίο καιρό κάποια από τα πάγια αιτήματα του Συλλόγου μας πραγματοποιήθηκαν. Διορίστηκε γιατρός στο ίδρυμα ώστε να μην χρειάζεται να πηγαίνουμε στο ιατρείο του Πανεπιστημίου Αθηνών. Άλλαξε η ποινή για την καθυστέρηση βιβλίων στη βιβλιοθήκη από χρηματικό πρόστιμο σε απαγόρευση δανεισμού, ώστε να μην ευνοούνται όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να καταβάλουν τα πρόστιμα. Σχεδιάζεται η αλλαγή του κειμένου της ορκομωσίας για την απαλοιφή των θρησκευτικών αναφορών και την αλλαγή της αρχαΐζουσας γλώσσας Δρομολογήθηκε η πλήρης ανακαίνιση της εστίας του Παντείου που θα καλύπτει και ανάγκες στέγασης μεταπτυχιακών φοιτητών. Τα πιο μεγάλα όμως είναι μπροστά μας.

Το Manifesto–Αυτόνομη Κίνηση Μεταπτυχιακών είναι η μόνη συλλογικότητα του Συλλόγου που ασχολείται με όλα αυτά τα ζητήματα, η μόνη που μιλάει με τους φοιτητές, η μόνη που καταθέτει προτάσεις. Οι υπόλοιπες παρατάξεις και σχήματα είτε αδιαφορούν είτε συνειδητά βάζουν εμπόδια στη λειτουργία του Συλλόγου. Θέτουμε λοιπόν προς το Σύλλογο μια σειρά από διεκδικήσεις. Όχι μια σειρά από υποσχέσεις, αλλά από προτάσεις μας προς τα μέλη του Συλλόγου, εσάς.

Προτάσεις για να τις εμπλουτίσετε με τη δική σας συμμετοχή στο Σύλλογο, για να τις ενισχύσετε και να τις διεκδικήσουμε δυναμικά μαζί. Γιατί για εμάς, ο συνδικαλισμός δεν είναι απλώς διαχείριση αλλά αγώνας και οι αγώνες δεν ήταν ποτέ δουλειά των «ειδικών», αλλά όσων έχουν ανάγκη. Και μόνο έτσι, ειδικά σήμερα, μπορούν να έχουν αποτέλεσμα.

Οι φετινές εκλογές πραγματοποιούνται μέσα στη στιγμή της πιο σκληρής επίθεσης απέναντι στον λαό και ειδικά στους νέους. Αλλά και στη στιγμή της πιο μεγάλης ελπίδας. Η κατακρήμνιση κατακτήσεων ενός ολόκληρου αιώνα, η αλλαγή της κοινωνίας και ουσιαστικά του πολιτεύματος, δείχνουν καθαρά πλέον πως το Μνημόνιο δεν είναι ένα «λάθος», μια συνταγή που «δεν βγαίνει». O πραγματικός του στόχος δεν είναι απλώς η εξοικονόμηση πόρων. Αντιθέτως, η λιτότητα είναι ένα εξαιρετικά επιτυχημένο εργαλείο για να υλοποιηθεί μία συνολική αλλαγή του συσχετισμού δύναμης των κοινωνικών ομάδων, ένα μέσο εκβιασμού για να μάθουμε να ζούμε χωρίς να διεκδικούμε, για να αποδεχθούμε την ήττα μας από το κεφάλαιο. Για αυτό και η εποχή του Μνημονίου φέρνει συντριπτικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και τα δικαιώματα και νέες μορφές μόνιμα επισφαλούς εργασίας, όπως τα ανασφάλιστα 5μηνα του ΟΑΕΔ (vouchers), των 500 ευρώ τον μήνα με βαριά φορολόγηση και κανένα δικαίωμα. Για αυτό και τα ΜΜΕ κατασυκοφαντούν όποιον συγκρούεται με το σύστημα και  διαστρεβλώνουν ξεδιάντροπα και προπαγανδιστικά την πραγματικότητα. Για αυτό ο φασισμός νεκρανασταίνεται, ως αυτόνομο φαινόμενο αλλά και στήριγμα του Μνημονιακού συστήματος, αφού οι μαχαιροβγάλτες χρυσαυγίτες ανοίγουν «Γραφεία Εργασίας μόνο για Έλληνες», τους οποίους αναγκάζουν να δουλεύουν για 300 ευρώ. Για αυτό μπαίνουν Πανελλήνιες εξετάσεις ακόμη στην πρώτη Λυκείου, για να αυξάνεται η μαθητική διαρροή, να αποκλείεται το 70% των μαθητών από την πρόσβαση στα πανεπιστήμια (πρόταση του ΟΟΣΑ), να διαλύεται η επαγγελματική εκπαίδευση και να γίνονται τα παιδιά μαζική πελατεία για τα ιδιωτικά ΙΕΚ, μαζί με όσους καταργούνται τα τμήματά τους από το Σχέδιο Αθηνά.

Οι εκλογές μας όμως έρχονται και στη στιγμή της ελπίδας. Την ώρα που ο ελληνικός λαός, ο λαός με τις μεγαλύτερες θυσίες στην Ευρώπη, φέρνει την ανατροπή με την Αριστερά και ετοιμάζεται να ξηλώσει όλο το σύστημα που μας έφερε ως εδώ. Ο αγώνας στην Ελλάδα δεν είναι στα μετόπισθεν. Είναι αγώνας εμπροσθοφυλακής για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες όλων των λαών της Ευρώπης. Για να τελειώνουμε με αυτούς που μας ρημάζουν τις ζωές, που δεν μας αφήνουν να σχεδιάσουμε το μέλλον μας. Για τις δικές μας νίκες, στο σήμερα και στο αύριο. Για να ζήσουμε αλλιώς!

Διεκδικούμε και προτείνουμε:

- Να μην επιβληθούν δίδακτρα σε κανένα Μεταπτυχιακό και διδακτορικό, με καμία μορφή.
- Συνολική διευθέτηση των ΠΜΣ: Τα Μεταπτυχιακά να αποκτήσουν ερευνητικό χαρακτήρα. Να μην είναι αναμασήματα του προπτυχιακού, με διαδικασίες λυκείου (τεστ-πρόοδοι). Να αντικασταθούν οι εξετάσεις στα ΠΜΣ με εξαμηνιαίες ερευνητικές εργασίες, για την πιο επιστημονική εμβάθυνση στα αντικείμενά μας. Εισαγωγή στα ΠΜΣ με συνδυασμό μεθόδων
και όχι απλώς με συνέντευξη, για την ένταση της αξιοκρατίας.
- Επέκταση δικαιώματος για πάσο, σίτιση, στέγαση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στα 5 χρόνια για τους υ.δ.
- Κατάργηση του περιορισμού των 5 υ.δ. ανά καθηγητή
- Επέκταση της έμμισθης πρακτικής άσκησης στους μεταπτυχιακούς από τη διαχειριστική αρχή του ΕΣΠΑ και το Πάντειο
- Διευθέτηση της μισθοδοσίας για προσφορά εργασίας στο Πάντειο (επιτηρήσεις κλπ)
- Δυνατότητα σε όσους διαγράφονται να επανεγγράφονται το επόμενο ακαδημαϊκό έτος χωρίς να χρειάζεται να δώσουν ξανά τις εισαγωγικές εξετάσεις του ΠΜΣ, αφού έχουν ήδη επιτύχει σε αυτές
- Προσθήκη σε όλους τους κανονισμούς του δικαιώματος για αναστολή φοίτησης και παράταση σπουδών.
- Παροχή μέσω της βιβλιοθήκης συγγραμμάτων και σημειώσεων, όπου απαιτούνται.
- Ανάκτηση της πρόσβασης σε ερευνητικές βάσεις δεδομένων και περιοδικά
- Απογευματινά μαθήματα και part-time φοίτηση για τους/τις εργαζόμενους/ες.
- Άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος της διαρκούς μείωσης του προσωπικού του Παντείου. Επιστροφή των υπαλλήλων που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα.
• Να καταβάλλεται το κόστος διαδανεισμού συγγραμμάτων στη βιβλιοθήκη από το πανεπιστήμιο.
• Συντονισμό με άλλους Συλλόγους Μεταπτυχιακών Φοιτητών.