Καλωσόρισμα από το Αντί για την φετινή ακαδημαϊκή χρονιά

«όλα στραβά γινήκανε και όλα είναι ωραία»*

Συμφοιτητή/τρια,

Καλωσόρισες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο των Κοινωνικών και των Πολιτικών Επιστημών, μετά από μια μάλλον κουραστική και δύσκολη χρονιά που διάβαζες ανελέητα και σε πίεζαν από παντού για να γράψεις καλά στις πανελλήνιες και να έχεις ένα κάποιο μέλλον, μέσα στην κρίση και την αβεβαιότητα που ζούμε. Η φοιτητική ζωή που ανοίγεται μπροστά σου είναι το διάστημα της ζωής σου που θα είσαι -πιθανότατα- πιο ξέγνοιαστος/ή, θα έχεις την ελευθερία που τόσο πολύ σου τσαλαπάτησε το σχολείο με τις ατελείωτες εξετάσεις και τις πολλές φορές ανούσιες γνώσεις (ειδικά τις παπαγαλίες!) και θα μπορέσεις να γνωρίσεις καινούργια πράγματα, να σπουδάσεις, να ταξιδέψεις, να ζήσεις. Καλή αρχή σου ευχόμαστε. Πάμε όμως να συστηθούμε, να σου πούμε 2-3 λόγια για να ξέρεις με ποιούς μιλάς, αν αξίζει να μας διαβάζεις και να τα λέμε που και που.

Λίγα λόγια για όσα έγιναν απ’ το καλοκαίρι και μετά΄.

Μετά τις εκλογές της 25ης Γενάρη και την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κορμό της κυβέρνησης με τους ΑΝΕΛ υπήρχε η εκτίμηση ότι μια τέτοια κυβέρνηση με αριστερό προσανατολισμό θα μπορούσε να φέρει στο προσκήνιο αιτήματα των χαμηλότερων τάξεων και των υποτελών. Μετά τo αποτέλεσμα στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου και το συντριπτικό ΌΧΙ του ελληνικού λαού με 62% στις πολιτικές λιτότητας , ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγήθηκε σε συνθηκολόγηση και προχώρησε στην υπογραφή του 3ου Μνημονίου. το Πανεπιστήμιο, που αποτελεί τον κοινωνικό μας χώρο, δεν θα μείνει ανεπηρέαστο. ο νόμος Μπαλτά, που είχε ως κύρια σημεία του την αντιπροσώπευση όλων των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας στα συλλογικά όργανα, την επαναφορά του ακαδημαϊκού ασύλου και την επανεγγραφή των διαγεγραμμένων φοιτητών ενώ έδινε και την δυνατότητα στους «αιώνιους» φοιτητές να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, μπαίνει στο συρτάρι. Αναγνωρίζουμε έτσι την επιτακτικότητα να μπούμε σε μια

Η μεταστροφή αυτή του ΣΥΡΙΖΑ έχει αναδιαμορφώσει άρδην  το πολιτικό σκηνικό και, όπως είναι αναμενόμενο, Ήδη με την νομιμοποίηση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ από τον ελληνικό λαό στις εκλογές της 20ής Σεπτέμβρη φαίνεται ότι

επιτακτικότητα να μπούμε σε μια διαδικασία αμφισβήτησης του μνημονίου στους κοινωνικούς μας χώρους και για τον λόγο αυτό καλούμαστε να ανασυγκροτηθούμε, να συμμετέχουμε στις γενικές συνελεύσεις και να εμπλεκόμαστε σε αυτά που γίνονται στη σχολή.

Ποιοι/ες είμαστε εμείς

Το «Αντί της Σιωπής» αποτελεί ένα ανεξάρτητο φοιτητικό σχήμα, που, σε αντίθεση με μια παράταξη, αποτελεί μία ανοιχτή συλλογικότητα φοιτητών/τριών. Δραστηριοποιείται στο Πάντειο με αριστερό ριζοσπαστικό πρόσημο. Λειτουργούμε μέσα από συνελεύσεις σχήματος , συζητάμε για τα ζητήματα της σχολής αλλά και ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα που μας απασχολούν. Ο στόχος μας, ως «Αντί της Σιωπής» είναι η δημιουργία του Πανεπιστημίου των Αναγκών μας. Ενός δημόσιου, δωρεάν πανεπιστημίου για όλους που δεν θα τελειώνει σε μια διάλεξη αλλά θα αποτελεί έναν κοινωνικό φοιτητικό χώρο αντίθετο με το τωρινό νεοφιλελεύθερο πρότυπο σπουδών που επικρατεί με βασικό εκφραστή του την ΔΑΠ-ΝΔΦΚ .

Από την άλλη δίνοντας το παρόν με την ενεργή μας παρουσία σε άλλες πανεπιστημιακές συλλογικότητες όπως η LGBTQI+ Παντείου και η πρωτοβουλία αλληλεγγύης φοιτητών/τριών Παντείου σε πρόσφυγες και μετανάστες/στριες. Παράλληλα, διοργανώνουμε μέσα από τις ανοιχτές μας συνελεύσεις, προβολές ταινιών, φεστιβάλ, θεματικές εκδηλώσεις και ομιλίες.

Και γιατί να ασχοληθείς με όλα αυτά ;

Είναι φανερό σήμερα ότι υπάρχει κενό πολιτικής εκπροσώπησης, δηλαδή απουσία ενός πολιτικού φορέα που να συμπυκνώνει τις κοινωνικές φωνές που παλεύουν για την αλλαγή, και ταυτόχρονα έλλειμμα δημοκρατίας σε όλους τους μαζικούς κοινωνικούς χώρους. Παρόλο που οι ζωές μας είναι κατακερματισμένες και το τοπίο είναι ρευστό και αβέβαιο, είναι χρέος της γενιάς μας να γίνει το αντιπαράδειγμα. Η στιγμή είναι πιο ώριμη από ποτέ για επαναπροσδιορισμό των ταυτοτήτων μας, την επανανοηματοδότηση της ζωής σε μια συλλογικότητα και όχι την άτακτη οπισθοχώρηση στo μοναχικό αδιέξοδο του ατομικού δρόμου και τη σίγαση των κινηματικών διαδικασιών που είχαν πυροδοτηθεί τα προηγούμενα χρόνια.

Σε μια συλλογικότητα, μέσα από την κοινή ζύμωση και τον πλουραλισμό των απόψεων, οι ιδεολογικές αφετηρίες του ατόμου προεκτείνονται και συμβάλλουν στη συγκρότηση πολιτικής ταυτότητας. Η ύπαρξη ενός αυτοοργανωμένου σχήματος, με οριζόντιες δομές και δημοκρατική λειτουργία, παράγει μια διαφορετική κουλτούρα από την κυρίαρχη, η οποία βασίζεται στις αξίες της αλληλεγγύης, της ισότητας των δικαιωμάτων και της συντροφικότητας.

Στο κάτω-κάτω, στα συλλογικά προβλήματα δεν χωράνε ατομικές λύσεις. Και πολύ περισσότερο, έτοιμες λύσεις. Γιατί η οικοδόμηση της κοινωνίας και του Πανεπιστημίου των αναγκών και των ονείρων μας, είναι στα χέρια μας.

Καλή σου χρονιά λοιπόν, τα λέμε σύντομα! 

*από το τραγούδι του Θ. Παπακωνσταντίνου «Simoun»