Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

Όταν η καταστολή δεν γνωρίζει όρια, η αλληλεγγύη δεν γνωρίζει σύνορα


*Κείμενο του Αντί της Σιωπής(ΑΡ.ΕΝ) για το προσφυγικό

Με αφορμή τις τεράστιες προσφυγικές-μεταναστευτικές ροές των τελευταίων μηνών, στο δημόσιο λόγο έχει κυριαρχήσει το προσφυγικό ζήτημα. Εξαιτίας της εμπόλεμης κατάστασης στη Μέση Ανατολή, δηλαδή του εμφυλίου πολέμου στη Συρία και των επακόλουθων πολεμικών επεμβάσεων των δυτικών δυνάμεων, εκατομμύρια άνθρωποι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους προς αναζήτηση καλύτερης διαβίωσης στην Ευρώπη. Σε αυτό τους το ταξίδι έχουν να αντιμετωπίσουν την σκληρή ευρωπαϊκή αντιμεταναστευτική πολιτική, αποτέλεσμα της οποίας είναι τα χιλιάδες ναυάγια στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο (Λαμπεντούζα, Φαρμακονήσι κ.α)
Οι ευρωπαϊκές ηγεσίες  υιοθετούν, στην προσπάθεια αντιμετώπισης της προσφυγικής κρίσης, σκληρές αντιμεταναστευτικές πολιτικές, ορθώνοντας φράχτες, ενισχύοντας τη frontex, χτίζοντας μια Ευρώπη-Φρούριο.  Με την τεχνητή δημιουργία του μεταναστευτικού κινδύνου, η Ευρώπη οχυρώνεται πίσω από την ιδέα της «ασφάλειας», αντιμετωπίζοντας εχθρικά οτιδήποτε ξένο, υποβιβάζοντας την αξία της ανθρώπινης ζωής. Ειδικά μετά τα γεγονότα στο Παρίσι και τα χτυπήματα του ISIS, η  αντιμεταναστευτική ρητορεία έχει ενταθεί, το καθεστώς έκτακτης ανάγκης παγιώνεται επηρεάζοντας αρνητικά όχι μόνο τους πρόσφυγες αλλά και τους ίδιους τους ευρωπαίους πολίτες.  Την ίδια στιγμή ο ακροδεξιός ρατσιστικός λόγος ηγεμονεύει σε επίπεδο κυρίαρχης αφήγησης και οι ακροδεξιές δυνάμεις κερδίζουν έδαφος στο επίπεδο της κοινωνίας και της πολιτικής.
Η ελληνική κυβέρνηση, παρά τις προεκλογικές και μετεκλογικές της εξαγγελίες για καλύτερη διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος, εμμένει στην τήρηση της κυρίαρχης ευρωπαϊκής πολιτικής, υψώνοντας φράχτες, αποδεχόμενη τόσο τις ευρωπαϊκές συνθήκες για το μεταναστευτικό (Δουβλίνο 1-2, Σέγκεν), όσο και την frontex και τα κέντρα κράτησης. Στον αντίποδα των παραπάνω αναπτύσσεται ένα πολύμορφο κίνημα αλληλεγγύης με πορείες ενάντια στο φράχτη του Έβρου, με εγχειρήματα έμπρακτης αλληλεγγύης (π.χ κατάληψη Νοταρά), με πρωτοβουλίες(#18D) κ.α. Έχει τεράστια σημασία η στήριξη και η ενίσχυση του παραπάνω κινήματος αλληλεγγύης καθότι αποτελεί την μόνη αμφισβήτηση και αντίσταση στην κυρίαρχη αντιμεταναστευτική πολιτική ,απαντώντας από την μία στις άμεσες ανάγκες των προσφύγων και μεταναστών/τριών και από την άλλη δημιουργώντας μία διαφορετική αφήγηση για τα δικαιώματά τους και την κοινή μας συνύπαρξη.


Αντιλαμβανόμενοι την ανάγκη ενίσχυσης του κινήματος αλληλεγγύης καλούμε τον/την κάθε φοιτητή/τρια να συμμετάσχει στην πορεία για την Παγκόσμια Μέρα του Πρόσφυγα στις 18 Δεκεμβρίου στις 6μμ στην Ομόνοια.  

Δεν υπάρχουν σχόλια: