Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Εισήγηση ΑΡΕΝ Παντείου για το πανελλαδικό διήμερο 26-27 Νοέμβρη 2011

Το πανελλαδικό διήμερο της Αριστερής Ενότητας γίνεται σε μια πολύ κρίσιμη συγκυρία για το πανεπιστήμιο και την κοινωνία. Η κυβέρνηση Παπανδρέου έπεσε, όχι για να υλοποιήσει μια λύση εθνικής συνεννόησης, αλλά υπό το βάρος των λαϊκών κινητοποιήσεων, καταλήγοντας σε μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας που δείχνει ότι το αστικό μπλοκ συσπειρώνεται με μόνο στόχο την εφαρμογή των μέτρων που δεν κατάφερε να περάσει η προηγούμενη κυβέρνηση. Αποκορύφωση αυτής της πολιτικής είναι η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου, η οποία επιβάλλει τα σκληρότερα μέτρα που έχει γνωρίσει η σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Παράλληλα καταστρατηγεί και τα τελευταία ψήγματα δημοκρατίας (ακόμα και της αστικής) βάζοντας για πρωθυπουργό τραπεζίτη και νοσταλγούς της χούντας σε υπουργεία. Οι προγραμματικές δηλώσεις του νέου πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου, ο οποίος δήλωσε ότι η κυβέρνησή του θα επιβάλλει όσο σκληρά μέτρα κι αν χρειαστεί χάριν της ανταγωνιστικότητας, προμηνύουν ουσιαστικά τη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας.
Όμως από τις πλατείες μέχρι τη 48ωρη απεργία στις 19-20 Οκτώβρη οι εργαζόμενοι και η νεολαία μίλησαν. Στις πλατείες μπήκε η βάση οργάνωσης του λαού ενάντια στη μνημονιακή πολιτική, με κεντρικά αιτήματα το να φύγουν όλοι και δημοκρατία τώρα. Η αντίσταση του λαού μετά από το κίνημα των πλατειών που γνώρισε μια πολύ άγρια και πρωτοφανή καταστολή, συνεχίστηκε με τη 48ωρη απεργία, τις κινητοποιήσεις στις 28 Οκτώβρη, τη διαδήλωση του πολυτεχνείου. Αυτά τα γεγονότα δείχνουν ότι έχει περάσει η περίοδος που ο κόσμος είτε δεν αντιστεκόταν είτε έδινε αποσπασματικές μάχες. Φαίνεται πια ότι έχει γίνει κτήμα του λαού πως σε κάθε καινούρια επίθεση θα απαντάει με συλλογικούς αγώνες και συνεχή αντίσταση. Αυτό αναβαθμίζει την ευθύνη της αριστεράς και της αναθέτει το καθήκον να παίξει καθοριστικό ρόλο και να οργανώσει τους αγώνες για να πέσει και αυτή η κυβέρνηση.
Αντίστοιχα, το φοιτητικό κίνημα κατευθύνθηκε με την ίδια λογική ενάντια στο νόμο πλαίσιο που αποτελεί εφαρμογή αυτής της πολιτικής. Εμφανίστηκε δυναμικά με 300 καταλήψεις πανελλαδικά και κατάφερε να εμποδίσει ουσιαστικά την εφαρμογή του νόμου και τις διαπιστωτικές πράξεις. Παρόλ’ αυτά η εμφάνιση των μπλοκ αντικατάληψης και, παράλληλα, η έλλειψη συμμετοχής στις δράσεις των μπλοκ αγώνα αναδεικνύει κάποιες προβληματικές. Το φοιτητικό κίνημα δεν κατάφερε παρόλο που υπήρχε εναντίωση στο νόμο πλαίσιο, να συνολικοποιήσει ένα βασικό αίτημα. Την ανατροπή της κυβέρνησης σαν προϋπόθεση για την ανατροπή του νόμου. Έτσι ουσιαστικά δεν κατάφερε να ανοιχτεί στην κοινωνία και να συμπορευτεί με τους εργαζόμενους.
Η πανεπιστημιακή κοινότητα θα βρεθεί αντιμέτωπη με μια πολύ σκληρή επίθεση. Η Διαμαντοπούλου στα πλαίσια και της υπόλοιπης συνολικής πολιτικής της κυβέρνησης έχει βάλει πολύ στενά περιθώρια εφαρμογής του νόμου. Στο άμεσο διάστημα θα αντιμετωπίσουμε συγχωνεύσεις και κλεισίματα σχολών και εκλογές συμβουλίων διοίκησης για τις οποίες έχουν ήδη συγκροτηθεί εφορευτικές επιτροπές. Το κρίσιμο στοίχημα για το φοιτητικό κίνημα είναι, αφενός, να μπλοκαριστεί η εφαρμογή του νόμου πλαισίου και, αφετέρου, να προετοιμαστεί ώστε να μπει δυναμικά οργανωμένο στους επόμενους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας. Σε αυτό το πεδίο θα κριθεί και η παρέμβαση της Αριστερής Ενότητας πανελλαδικά. Σύμφωνα με τους παραπάνω στόχους απολογίζεται αρνητικά ότι το φοιτητικό κίνημα δεν κατάφερε να εμφανιστεί οργανωμένα με αγωνιστικές αποφάσεις συλλόγων σε μεγάλα κινηματικά γεγονότα όπως η 48ωρη και η διαδήλωση του Πολυτεχνείου. Επομένως αναδεικνύεται η ανάγκη στο άμεσο διάστημα να προχωρήσει ανάλογα η αριστερά για να ξαναζωντανέψουν οι σύλλογοι. Αυτό πέρα από τη συνεχή προσπάθεια για να βγουν συνελεύσεις μπορεί να γίνει και μέσω της συγκρότησης ενωτικών πρωτοβουλιών αγώνα. Αυτές οι πρωτοβουλίες θα βοηθήσουν στη συσπείρωση ανένταχτου δυναμικού αλλά και στον κοινό βηματισμό με εργαζόμενους και καθηγητές του πανεπιστημίου. Είναι καθήκον της αριστερής ενότητας να προβάλλει τέτοιες δράσεις που να συμβάλλουν στην περαιτέρω οργάνωση του αγώνα.
Η κατεύθυνση αυτή για να μπορέσει να υλοποιηθεί πρέπει η ΑΡΕΝ να προβάλλει αιχμές που αποτελούν ήδη κτήμα του αγωνιζόμενου κόσμου και παράλληλα να προωθήσει πολιτικές κατευθύνσεις που να συμβάλλουν ουσιαστικά σε μια πιο συνολική και ανατρεπτική κατεύθυνση ενάντια σε αυτήν την πολιτική. Το πρόταγμα των πλατειών Δε χρωστάμε, Δεν πουλάμε, Δεν πληρώνουμε, που σωστά προβλήθηκε και από το φοιτητικό κίνημα, οφείλουμε να το πραγματώσουμε μέσα στις σχολές και την κοινωνία με περισσότερη ένταση και δυναμική. Παράλληλα σε ψευτοδιλήμματα που μας βάζουνε και στο επείγον της «διάσωσης της χώρας» απαντάμε: καμία θυσία για το ευρώ , καμία πειθαρχία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να συμβάλλει στα κινήματα πολιτικής ανυπακοής όπως ενάντια στα χαράτσια, στις γενικές απεργίες, στις απεργιακές περιφρουρήσεις, με στόχο την ανάδειξη πιο κεντρικών αιτημάτων.
Ωστόσο, πέρα από τη συμμετοχή μας στα κινήματα, για να μπορέσει η ΑΡΕΝ να συζητήσει ουσιαστικά, να κάνει κτήμα της τέτοιου μεγέθους πολιτικά ζητήματα, οφείλουμε επιτέλους να κάνουμε πιο συχνά διαδικασίες τύπου πανελλαδικού διημέρου και μαζέματα πόλεων. Με αυτόν τον τρόπο θα προωθηθεί η πολιτικοποίηση των σχημάτων της ΑΡΕΝ και από τα κάτω αλλά και με κεντρικές διαδικασίες. Οι οποίες βέβαια δεν πρέπει να είναι ετεροχρονισμένες ειδικά σε περιόδους πύκνωσης του πολιτικού χρόνου. Προφανώς πρέπει να προχωρήσουμε σε εκδημοκρατισμό των διαδικασιών της ΑΡΕΝ όπου αποφάσεις και κείμενα θα διαμορφώνονται από τη σύνθεση των απόψεων που ακούγονται από τα σχήματα κι όχι με άλλους τρόπους.
Σε αυτές τις βάσεις κλείνοντας, αναγνωρίζουμε την ανάγκη ενός ποιοτικού άλματος την ΑΡΕΝ στην άμεση περίοδο. Τώρα που οι κοινωνικοί αγώνες έχουν περάσει σε μια φάση τέτοια που αναδεικνύονται συνολικότερα χαρακτηριστικά ρήξης με αυτό το σύστημα, οφείλουμε να αναβαθμίσουμε τον τρόπο παρέμβασής μας. Να προεκτείνουμε της δράση μας σε όλο το φάσμα των κοινωνικών αγώνων που εναντιώνονται στη μνημονιακή πολιτική. Η εναλλακτική λύση για εμάς είναι οι συλλογικοί μαχητικοί αγώνες διαρκείας για την υπεράσπιση των αναγκών του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας με μια συνολική προοπτική νίκης. Το πρόταγμά μας είναι : Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΑΥΤΟΙ 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: