Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

αντί καλοσωρίσματος…

Μετά από τόσους μήνες εξουθενωτικής προσπάθειας, άγχους, στείρας εκμάθησης, εξετάσεων ήρθε η στιγμή της φοιτητικής σου ζωής. Καλώς όρισες στο Πάντειο, λοιπόν! Το Πανεπιστήμιο ίσως δεν είναι όπως το φανταζόσουν. Θα έχεις ακούσει για την πληθώρα προβλημάτων που αντιμετωπίζει, καθώς οι κοινωνικές και πολιτικές επιστήμες έχουν παραγκωνιστεί, αφού δεν εναρμονίζονται με το νεοφιλελεύθερο μοντέλο εργασίας. Τα προβλήματα αυτά, συνδέονται με τη συνολική επίθεση που δέχεται η κοινωνία. Η οικονομική κρίση χρησιμοποιήθηκε από την κυβέρνηση σαν εργαλείο για την καταπάτηση κάθε κοινωνικού κεκτημένου και τη σταδιακή κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων και στοιχειωδών κοινωνικών παροχών όπως είναι η δημόσια εκπαίδευση και υγεία. Η εκπαίδευση, στο σύνολό της, συνιστά ένα κοινωνικό χώρο, όπου αυτή η επίθεση οξύνεται, υποβαθμίζοντας την.

Τι εκπαίδευση έχουμε

Ήδη από το 2000 έχει ξεκινήσει η νεοφιλελεύθερη επίθεση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με το σύστημα της Μπολόνια. Λίγα χρόνια αργότερα στην Ελλάδα η επίθεση συνεχίζεται με τον νόμο Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου, κομμάτι του οποίου είναι το «σχέδιο Αθηνά». Αυτό αφενός μεταφράζεται σε μειωμένους προυπολογισμούς (κομμένες φοιτητικές παροχές), συγχωνεύσεις-κλείσιμο τμημάτων, απολύσεις καθηγητών και εργαζομένων, σπάσιμο πτυχίων, ενώ αφετέρου προάγει το νεοφιλελεύθερο σύστημα εκπαίδευσης, κάτι το οποίο αμφισβητεί το δημόσιο-δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου προς όφελος του ιδιωτικού κεφαλαίου.
Απέναντι σε αυτή την επίθεση που δέχεται το δημόσιο δωρεάν πανεπιστήμιο, εμείς αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε το πανεπιστήμιο των αναγκών μας. Ένα πανεπιστήμιο που είναι πραγματικά δημόσιο και δωρεάν και προσφέρει ελεύθερη πρόσβαση σε όλους και όλες, που παράγει έρευνα για τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι ανάγκες της αγοράς και που στο κέντρο του βρίσκονται οι φοιτητές/τριες.
Τα πανεπιστήμιο των αναγκών μας θέλουμε να έχει δωρεάν φοιτητική μέριμνα (σίτιση, στέγαση, συγγράματα, μεταφορές) και να διοικείται μέσα από ένα δημοκρατικό μοντέλο λειτουργίας, μέσα από τις αποφάσεις φοιτητών, καθηγητών και εργαζομένων, κόντρα στα αυταρχικά Συμβούλια Ιδρύματος που λαμβάνουν απομονωμένα αποφάσεις για την οικονομική λειτουργία των ιδρυμάτων.
Ενάντια στην εντατικοποίηση των σπουδών, στις επικείμενες διαγραφές των φοιτητών που εμείς προτάσσουμε την ανάγκη για ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών και το δικαίωμα από τον/την φοιτητή/φοιτήτρια να διαμορφώσει ο/η ίδιος/α τον χρόνο σπουδών του/της. Τέλος, διεκδικούμε η γνώση που παράγεται μέσα στο πανεπιστήμιο να υπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι τις ανάγκες της αγοράς.

Φυσιογνωμία

Η αριστερή ενότητα αποτελεί μια πανελλαδική δικτύωση αυτόνομων αριστερών σχημάτων που δραστηριοποιείται στο χώρο του πανεπιστημίου, προσπαθώντας να αναδείξει τη σύνδεση πανεπιστημίου-κοινωνίας. Στο Πάντειο δραστηριοποιούμαστε ως Αντί της Σιωπής-Αριστερή Ενότητα. Το σχήμα μας λειτουργεί αυτόνομα, χωρίς ιεραρχικές δομές, παρέχοντας στα μέλη του ίσα δικαιώματα λόγου και δράσης. Βασικά χαρακτηριστικά της ΑΡ.ΕΝ. είναι ο αντιφασισμός, η συμμετοχή σε αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα (κυλικεία, αντιφασιστικές πρωτοβουλίες, πρωτοβουλίες για την υπεράσπιση της φοιτητικής μέριμνας), η επαναφορά των δημοκρατικών διαδικασιών μέσα στους φοιτητικούς συλλόγους, η δημιουργία ενός πολιτιστικού αντιπαραδείγματος κόντρα στο πρότυπο πολιτισμού και πολιτικής που προάγει η ΔΑΠ (σημειώσεις, ατομικός δρόμος, πελατειακά δίκτυα, μπουζούκια). Με βάση αυτά, σκοπός της δράσης μας είναι η επανένταξη των συλλογικών διαδικασιών στην καθημερινότητα του πανεπιστημίου με τη λειτουργία δημοκρατικών θεσμών, αυτοδιαχειριζόμενων εγχειρημάτων, και η παραγωγή αντιρατσιστικού, αντιφασιστικού αντισεξιστικού λόγου και η διαμόρφωση των αντίστοιχων συνειδήσεων.
Δείγματα υλοποίησης των παραπάνω είναι η υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, η συμμετοχή των σχημάτων μας σε αυτοδιαχειριζόμενα κυλικεία και πολιτιστικά στέκια, σε αντιρατσιστικά-αντιφαστιστικά φεστιβάλ, η ανάδειξη των έμφυλων ζητημάτων, και η προσπάθεια δημιουργίας δομών με σκοπό την επαναφορά της δημοκρατίας μέσα στους φοιτητικούς συλλόγους. Συμπερασματικά, τελικός σκοπός της Αριστερής Ενότητας είναι η δημιουργία μιας νέας φοιτητικής καθημερινότητας, ενός νέου πανεπιστημιακού προτύπου, μιας νέας κοινωνικής πραγματικότητας…


...του δικού μας ιδανικού κόσμου, γιατί ‘ναι κρίμα να σου χαλάνε τ’ όνειρο και συ να τους αφήνεις.




Δεν υπάρχουν σχόλια: